Και έφυγα
Και θα ξαναρθώ
Κάθε που ο απάνθρωπος άνεμος θα το προστάζει
Κάθε που η αυγή θα ψέλνει χριστοπανάγια για τη μέρα που ξημερώνει
Και τα ανηλεή ψεύδη θα φυτρώνουν σαν αλήθειες στους δρόμους μας
Κάθε δειλινό που θα σου φαίνεται παραμυθένιο και κάθε ηλιοβασίλεμα που σου ρχεται να τραβήξεις φωτογραφίες σαν σε καρτ ποστάλ
Δε σου λέω να μην ονειρευτείς
Ονει-ρέψου ελεύθερα
Όχι πρίγκιπες με λευκά άλογα και χρυσαφένια μαλλιά
Η μπάρμπι και ο τζον τζον σαπίζουν δίπλα σε τσακισμένες συνειδήσεις και μνήμες που δεν υπήρξαν ποτέ
1 σχόλιο:
Ονειρεύτηκα κι ήρθα...
Τη βρήκα με μπούρκα, τη βρήκα βαμπίρω, αλλά παλουκωμένη πουθενά ρε γαμώτο!
Όταν ξανάρθεις, μην τσακιστείς, έχουμε δουλειά να κάνουμε :)
Την καλημέρα μου.
Υ.Γ. H barbie κι ο john john μια χαρά περνάνε, δύσκολο πράγμα να σηκώσει κανείς η συνείδηση ;)
Δημοσίευση σχολίου