Αίγυπτος, εναπόθεση ελπίδων σε αντικαταστάτες

Παρόμοια προδιαγράφεται η κατάσταση .

Κάποιοι αποδέχονται ( μην μπορώντας να κάνουν αλλιώς) το δουλικό ρόλο που τους προτάσσεται, για χρόνια υπομένουν και υπομένουν...

Πεινούν και αντέχουν, ανέχονται, συμβιβάζονται με συνθήκες που φαντάζουν ανήθικες και ανάξιες μπροστά ακόμα και στα πιο διεστραμμένα μαζοχιστικά μυαλά που έχει γεννήσει ποτέ ο καπιταλισμός .
Και όλα αυτά, για να τιμούνται οι τιμωροί των παραπάνω με Βραβείο Νεχρού για την Διεθνή Κατανόηση, από την πρόεδρο της Ινδίας, Πρατίμπχα Πατίλ.

Εντάξει, και καλά ο Μουμπάρακ έχει διεθνή κατανόηση και βραβεύεται για αυτό.
Πως γίνεται όμως ο διεθνιστής μαέστρος της κατανόησης να πάσχει διορατικότητας όσον αφορά την οργή που κόχλαζε και τώρα χύνεται στους δρόμους?
Είναι κάτι που θα ξέρουν καλύτερα οι ισραηλινοί φίλοι του που ετοιμάζονται να τον φιλοξενήσουν


Ο μουμπάρακ θα φύγει, όπως έφυγε και ο τυνήσιος καπετάνιος του φασισμού.
Το δίλλημα και ο φόβος είναι άλλος..
Είναι η τακτική που επιβάλλεται παγκοσμίως στην παρούσα φάση κατάρρευσης ή αναδιαμόρφωσης της μορφής του καπιταλισμού.

Η γενικευμένη καπιταλιστική επίθεση για ομοιογενή εργατική απορρόφηση έχει τοποθετήσει παντού τους ευνοούμενους υπηρέτες της. Οι ήδη εγκατεστημένοι παραδοσιακοί σοσιαλιστές γίνονται σκληροί καπιταλιστές αφού οι απολαβές της παλιάς κομματικής μπογιάς ξεφτίζουν και τις αντικαθιστούν εκείνες του διεθνούς κεφαλαίου. Εγκατεστημένοι δεξιοί εθνικόφρονες ελαστικοποιούνται, είτε καθαιρούνται λόγω εθνικιστικής ανυπακοής στον χρηματοπιστωτισμό είτε επωφελούνται σε θέση αντιπολίτευσης όπως και οι αριστεροί.


Η διείσδυση του καπιταλισμού στοχεύει στην ομοιομορφία όμως στις τριτοκοσμικές χώρες οι ήδη υπέρ- υποτιμημένοι εργάτες υφίστανται ωμή κρατική βία, στυγνότερη από εκείνη των πρωτοκοσμικών και η διαφορά έγκειται στην διαχρονική εγκαθίδρυση δικτατόρων οπαδών της μαύρης οικονομίας και της φύλαξης της με στρατό. Επομένως μιλάμε για κοινή καπιταλιστική επίθεση με μεγαλύτερο βάρος στους τελευταίους λόγω πολεμικού τύπου καταστολής (διότι η ήδη οξυμένη υποτίμηση της εργασίας έχει τις ανάλογες αιχμές αντίδρασης).


Η εμφάνιση σωτήρων είναι απαραίτητη αν αναλογιστούμε το ¨σωτήρα" ανδρέα ο οποίος σέρβιρε αφθονία τη μεταχουντική περίοδο ενώ ο "λαός" δεν υποψιαζόταν την συντέλεση του στην χρηματοπιστωτική φούσκα των ελληνικών τραπεζών. Παρόμοια καπιταλιστική εξέλιξη υπέστη και υφίσταται η λατινική αμερική με ιδιωτικοποιήσεις βγαίνοντας ξανά και ξανά ο λαός στο δρόμο.

Κοινό λανθασμένο αίτημα σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις είναι η απαίτηση για την εγκατάσταση νέας κυβέρνησης.Στην περίπτωση της Αιγύπτου πολύ πιθανόν να μην εξουσιάσει μελλοντικά κάποιος στρατόγκαβλος απρόσεκτος φασίστας, αλλά σίγουρα ένας καλός προσεκτικός, διακριτικά ''απορροφητικός'' καπιταλιστής ο οποίος εκμεταλλευόμενος την εξουθένωση των τωρινών εξεγέρσεων (με την αναμονή της εκτόνωσης),θα προωθήσει την εισχώρηση νέων πολυεθνικών και την αξιοποίηση νέων πόρων αφού οι χώρες εκείνες φημίζονται για τον ανάλογο πλούτο.

Είναι θλιβερή η τάση των ''αζύμωτων'' όπως τους θέλουν πολιτικά ''λαών'' οι οποίοι δεν εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες εξέγερσης όπου σε μία σπάνια για κείνους διαδικασία συναπόφασης και σύμπραξης, δεν στοχεύουν στην προλεταριακή τους αυτονομία.

Είναι σαφέστατος ο σκοπός για την αναμονή εκτόνωσης αντιδραστικών συμπεριφορών για τον μετέπειτα έλεγχο της ψυχολογίας της μάζας. Ενόσω πανικού λοιπόν έχει ήδη καταφτάσει ο πρώτος "ειρηνοποιός" καιροσκόπος του ομπάμα..