Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Επιστρέφοντας με... εικόνες

Όλες οι συμβατικές ιστορίες ξεκινούν με έναν πρόλογο, συνεχίζουν με ένα κυρίως θέμα και κλείνουν με έναν.....επίλογο.

Ο πρόλογος λοιπόν της σουρ-ρεαλιστικής επιστροφής μου θα είναι εικονικός και λακωνικός.
Θα χαρακτηρίζεται από την απουσία μεγάλων κουβεντών κι αυτό θα προσδίδει (υποκειμενικά βεβαίως) μια κάποια γοητεία.
Τα κούφια μεγάλα λόγια προκαλούν μια θλίψη και μια βαρεμάρα ακαθόριστη.
Είναι λες και σου φωνάζουν να μην τα πάρεις στα σοβαρά

Αναμενόμενο.

Τα μισώ και τα οικτίρω τα καθάρματα!!
Δημιουργούν ψεδαισθήσεις.
Και προσμονές μάταιες.


Για όλα αυτά λοιπόν κι ακόμα παραπάνω,







Γιατί μας περιμένουν μέρες  που θα φτύνουν  φωτιές
και θα ξερνούν αλήθειες.


5 σχόλια:

raven είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
raven είπε...

Καλως μας ηρθες λοιπον!
Ωωω μα μην εισαι κ τοσο αυστηρη με τα μεγαλα λογια.. Τουλαχιστον μια ευφορια στη δινουν εστω και προσωρινη. Αμα ξερεις να τα φιλτραρεις ειναι το λιγοτερο ανωδυνα.
Αντε και καλο χειμωνα!
Υ.Γ. Μας ελλειψες.
A, και στις μερες που ερχονται θα χαμογελαμε οπως λες, δειχνοντας τα σαπια δοντια μας και τις αγριες διαθεσεις μας.

Ανώνυμος είπε...

Gia ola auta loipon, dwse esu ena diko sou xamogelo. Arkei..

geia xara

sure-realism είπε...

Raven
Αυτή την προσωρινή ΕΦΟΡΙΑ είναι που πρέπει να φοβόμαστε!
Διόι τσουπ, σου σκάει μετά μια έκτακτη εισφορά και δεν ξέρεις από που σου χει έρθει!!!
Καλό φθινόπωρο προς το παρόν, για τον χειμώνα έχουμε ακόμα!!!

i mama tou tzarouka είπε...

αισιόδοξο το μήνυμα στον τοίχο, ειδικά σήμερα με έκανες sure και γέλασα μετά από αρκετές μέρες