ΚΑΤΑΣΡΟΦΕΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ -ΑΘΕΡΙΝΟΛΑΚΚΟΣ-

Και εκεί που τα όρια της ανθρώπινης ιδιοκτησίας τελειώνουν (μπα βλακείες λέω η ανθρώπινη ιδιοκτησία δεν έχει αρχή και τέλος) αρχίζει η συνενοχή στην καταστροφη ότι πιο πολύτιμου μας έχει απομείνει ως κληρονομιά από τη φύση..

Όρια πλεον δεν υπάρχουν και αν υπάρχουν τα δημιουργούν για να τα ξεπερνούν όλο και περισσότερο. Χωρίς ίχνος δυσταγμού.. Άλλη μια θυσία στο βωμό του κέρδους και της υπερκατανάλωσης. Στο βωμό του καπιταλισμού και της κοινωνικής αφαίμαξης. Κάπως έτσι σηματοδοτείται το τέλος του φυσικού πλούτου που με τόση μαεστρία δημιουργήθηκε από το πουθενά (οι παπάδες και οι ΑΓ(Ρ)ΙΕΣ γραφές άλλα λένε περί δημιουργίας της φύσης αλλά εμείς τους γράφουμε..θου εωσφόρε πιπερίδι καυτερό το στόματι μου).

Και το όνομα αυτής ΔΕΗ (όπως θα μπορούσε να γράψει και η ανορθόγραφη γιαγιά μου ΘΕΗ). Άρα ΔΕΗ-ΘΕΗ.....

Η δημόσια (μέχρι πρότεινως τουλάχιστον.. γιατί το γιωργάκι ο λεβέντης και ο καραμπουζουκλής μας έχει έρθει με άγριες διαθέσεις και αρχίζει άμεσα ιδιωτικοποιήσεις βλέπεις, φημολογείται ότι θα πουληθεί το 40% ...)επιχείρηση ηλεκτρισμού... Μια από της μεγαλύτερες δεκο που υπάρχουν στον πλανήτη Έλλαδα παράγει και τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα ολόκληρη την χώρα..

Όσο αυξάνονται οι ανάγκες των καταναλωτών..(ναι πανάθεμα μας , έμεις είμαστε και αυτοί)τόσο αύξάνονται και οι ανάγκες για παραγωγή ρεύματος από τη ΘΕΗ. Πώς τα λένε αυτά τα μεγέθη?? Ανάλογα??? Ε...βλέπεις τα καλά του σχολείου τώρα??
Μεγέθη λοιπόν ανάλογα και αλληλοεξαρτούμενα...

Με ποιούς όμως τρόπους παράγει η ΘΕΗ ρεύμα??
Ένα είναι το σίγουρο, οι νόμοι τς αγοράς της επιβάλλουν την παραγωγή με τον πλέον οικονομικότερο τρόπο..(πως θα βάλει και αυτή στην ακρή κανα φράγκο??)
Ένα το κρατούμενο.

Μην ξεχνάμε όμως πως τα μανιφέστα περί πράσινης ανάπτυξης τα βγαλε ο George στη φόρα πριν κανένα 8 μηνάκι..
Άλλη μεγάλη πλάνη και η πράσινη ενέργεια, καθώς ναι μεν θα είναι σαφώς λιγότερο βάναυση απέναντι στο περιβάλλον (υπό προυποθέσεις φυσικά) άλλα δεν παύει να είναι άλλη μια επέλαση βάρβαρων μεγαλοκαρχαρίων στην Ελλάδα με οικολογικό αυτη τη φορά προσωπείο. Αν θέλανε να μιλάνε για πράσινη ενέργεια θα έπρεπε να μιλάνε για αυτόνομα ενεργειακά σπίτια από φωτοβολταικά (στην ελλάδα είμαστε έχουμε ήλιο να φαν και οι κότες), όπου με τον τρόπο αυτό δε θα επέτρεπαν στα πλούσια φιλαράκια τους να μπουν με τα μπούνια στο νέο αυτό παιχνίδι πλουτισμού. Κρατούμενο δεύτερο.

Άρα μέχρι τώρα δεν υπήρχε το δεδομένο αυτό και η ΘΕΗ απλώς είχε βρει άλλους τρόπους..Το τίμημα, που έχει ως αποτέλεσμα τον πλούτο, για τη ΘΕΗ και το κράτος μικρό για τη φύση τεράστιο.

Εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που καίνε λιγνίτη(βλέπε Πτολεμαϊδα) ή μαζουτ και άλλες τέτοιες παρόμοιες ιστορίες για αγριους.
Εδώ όμως τώρα έρχεται και μπαίνει ένα άλλο ζήτημα. Πώς θα φορτώσουν μια τέτοια μονάδα σε έναν τόπο με τις ελάχιστες αντιδράσεις?

Βάζουν τα λαγονικά τους και βρίσκουν την ασθενέστερη πολιτικά και οικονομικά περιοχή στον ευρύτερο χώρο όπου πρέπει να κάνουν την μονάδα λόγο του ενεργειακού προβλήματος που θέλουν να αντιμετωπίσουν.

Όπως την περιοχή του Αθερινόλακκου στην Νότιο- Ανατολική Κρήτη.
Βρήκαν το τέλειο θύμα.Μια μικρή πανέμορφη , παρθένα παραθαλάσσια περιοχή που συνορεύει με τέσσερα εξίσου μικρά χωριά.

Οι ντόποι τα βγάζουν πέρα από το ψάρεμα και τα αγροτικά που καταπιάνονται. Άνθρωποι που μοχθούν από παιδιά για να τα βγάλουν πέρα και το μόνο που ήθελαν και θέλουν είναι να δουν τα παιδιά τους να μην υποφέρουν όπως αυτοί και να έχουν μια άνετη ζωή, να σαν και αυτές που βλέπουν στις τρελές οθόνες λίγο πρίν τις ειδήσεις των 8.

Η τέλεια ευκαιρία....Τους έκατσε γάντι..(όλα όσα θα διαβάσετε από δω και κάτω είναι όπως έγω έζησα τότε τα γεγονότα σε ηλικία περίπου 12 χρόνων, όχι τίποτα άλλο μη μου ζητάνε τα ρέστα μερικοί μερικοί.)

Ρίξανε τη βόμβα στην πιάτσα.. Η ΘΕΗ ζητάει στην περιοχή να αγοράσει οικόπεδα για να κατασκευάσει εργοστάσιο, στο οποίο θα βάλουν να δουλεύουν τα παιδία σας, η περιοχή θα πλουτίσει από την κίνηση που θα φέρει το εργοστάσιο.. Και πάνω από όλα το εργοστάσιο δε θα είναι βλαβερό για το περιβάλλον.. μπλα,μπλα, μπλα.. Υποσχέσεις επί υποσχέσεων και τα συναφή γνωστά τρικάκια τους.

Από 'κει και περά αρχίζει το μεγάλο φαγοπότι.
Οι ντόποι έκαναν σαν τρελοί για να πουλήσουν σε τρελές τιμές τα χωράφια τους (η αλήθεια είναι πλούτισαν αρκετοί, το όνειρο τους έγινε πραγματικότητα).
Κάποια γειτονικά χωρία άρχισαν να αγωνίζονται ώστε να μην γίνει, προέβλεπαν τουλάχιστον αυτοί που δεν είχαν δελεαστεί από τη γλύκα του χρήματος τι θα γίνει στο μέλλον. Μόνο που ξέχάσαμε να τους πούμε πως η ιστοριούλα του Δαβιδ και του Γολιάθ ήταν μυθοπλασία και ο μικρός δεν νίκησε τότε το μεγάλο.

Η μεγάλη αυταπάτη ήταν οι οικολογικές ομάδες από μεγάλη πόλη που έσπευσαν να παλέψουν για τη φύση... Ψευτοαριστεροί οικολόγοι με όραμα για την περιοχή και τα σχετικά..Οι οποίοι όπως εμφανίστηκαν έτσι και εξαφανίστηκαν. Και άφησαν τα μικρά χωρία να παλεύουν μόνα τους με τον Μπαμπούλα.

Οι ισχυροί άρχοντες του τόπου μας άφησαν στο έλεος. Περίεργο ε??

Νομάρχες, Βουλευτές, Περιφεριάρχες μας ξέχασαν σε μια νύχτα.

Και έτσι η ΘΕΗ αρχίζει τους συμβιβασμους..
Θα σας φτιάξουμε δρόμους, λιμάνια, θα χρηματοδοτήσουμε το τάδε έργο και άλλα πόλλα.
Υποσχέσεις για φίλτρα και συνθήκη ώστε να μην υπάρχει μελλοντική επέκταση του εργοστασίου.

Σήμερα που μιλάμε το εργοστάσιο λειτούργεί ήδη 3 χρόνια.
Τα παίδια των ντόπιων τα πήραν για νυχτοφύλακες και καθαρίστριες..
Ο κόλπος του Αθερινόλακκου είναι τσικάλι γεμάτο με ψαρόσουπα καθώς τα καυτά νερά που πέφτουν μέσα από το εργοστάσιο βράζουν τα ψαράκια και τα φύκια.
Ο κίτρινος καπνός που βγαίνει από τα τεράστια κακόγουστα φουγάρα μας θυμίζει την ύπαρξη του μαζούτ καθημερινά.

Οι υποσχέσεις για τα λεφτά που θα έπεφταν στην περιοχή και η μείωση της ανεργίας έκαναν τις τελευταίες αντιστάσεις να εξασθενίσουν.. Αν και ακόμα θυμάμαι τους κατοίκους του Γούδουρα και της Ζήρου να μπαίνουν μπρόστα από τις μπουλντόζες λίγο πριν αρχίσουν τα έργα ένα συννεφιασμένο πρωινό.

Και το χειρότερο... Έπειτα από όλες αυτές τις υποσχέσεις και τα μανιφέστα για πράσινη ανάπτυξη η δεύτερη μονάδα στον Αθερινόλακκο είναι προ των πυλών.Καθώς θέλουν να λύσουν το ενεγιακό προβλήμα της Κρήτης από αυτή τη μονάδα.
Μόνο που αυτή τη φόρα ξέρω,ξέρουμε....Τώρα ξέρουν όλοι και οι πιο δύσπιστοι και άπληστοι..
Και θα είμαστε εκεί μια γροθία..
Χωρίς την ανάγκη των αρχόντων και των υποσχέσεων τους.
Αυτούς θα τους αφήσουμε να σαπίσουν μαζί με τη φύση που θα καταστρέφεται από επιλογή τους.

Όλα αυτά τα αναλογίζομαι καθώς βρίσκομαι στο απέναντι, από το θεριό, έρημο νησάκι και απολαμβάνω με άπειρες ενοχές και τύψεις τη δροσερή και πεντακάθαρη προς το παρόν θάλασσα.
Σαν να φταίω και εγώ για όλο αυτό, σα να είμαι συνένοχη..
Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να φύγω από την πραγματικότητα.
Αλλά ότι και αν κάνω αυτό μένει εκεί, για να μου θυμίζει πως οι αντιστάσεις των ανθρώπων μπροστά στo χρήμα και στην απληστία μπορούν να καμφθούν τόσο μα τόσο εύκολα..