Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ανθρώπινος πόνος πάλι κέρδισε

Κυριακή βράδυ

Έπειτα από ένα Παρασκευό- Σαββατό-Κύριακο γεμάτο απρόοπτα, εντάσεις, αναλύσεις, διάφορα όμορφα και αναπάντεχα κινηματικά νέα και τα συναφή,

έπειτα από λαχταριστές προσμονές και αποχαιρετισμούς που πάντα συχαινόμουν, πρέπει να βρω κουράγιο για την επόμενη βδομάδα

Που θα συναντήσω ξανά λογιό-λογιό σκύλες και χάριβδες, Κύκλωπες, Ποσειδώνες και άλλα τέτοια τέρατα της σουρεαλιστικής πραγματικότητας μου।

Και εκεί που με τυλίγει στην αγκαλιά του ο Μορφέας μια βρομερή ανάσα με πνίγει και με ξυπνά

Η ηλίθια

Από την τηλεόραση είναι, την άφησα ανοιχτή

Ξυπνώ, ανοίγω τα μάτια μου και έρχομαι σε άμεση οπτική επαφή με ένα από τα τέρατα που μοστράρονται στην ελληνική τβ

Ο πασίγνωστος δημοσιογραφίσκος, γνωστός για την κοινωνική ευαισθησία του

Ανθρωπιστής।
Εναλλακτικός
Ακτιβιστής
Καλλιτεχνικό πνεύμα
Αλτρουιστής
Γνωστός για την αριστερή σκωπτική ματιά του
Αλληλέγγυος σε αγωνιστές
Στο πλευρό κάθε μειονότητας ανα πάσα ώρα και στιγμή (αρκεί να υπάρχουν κάμερες)
Και πολλά πολλά άλλα


Αυτή τη φορά μας μιλά για τα νεανικά τροχαία ατυχήματα- δυστυχήματα

Δε διστάζει να βγάλει ένα μικρό ορφανό κοριτσάκι να μιλήσει για τη συμφορά του

Κλασσική συνταγή για να μαγνητισθούν τα πλήθη
Σίγουρη η επιτυχία του, το κόστος μηδενικό


Η σαρκαστική του διάθεση με δυσκολία κρύβεται πίσω από ένα υποτιθέμενο παρηγορητικό βλέμμα

Το μειδίαμα του γεμάτο ανωτερότητα λέει πολλά μπροστά στη θέα ενός νέου ανθρώπου καθηλωμένου σε αναπηρική καρέκλα.

Για αυτόν πλέον δεν υπάρχουν δεοντολογίες, δεν υπάρχει τίποτα
Μόνο νούμερα
Όλα τα άλλα έχουν πεθάνει

Αναρωτιέμαι, αν υπάρχει έστω και ένας που μπροστά σε αυτό που πλασάρει δεν κλείνει γεμάτος απέχθεια και αηδία το κωλοκούτι

Σαφώς και υπάρχουν

Πολλοί

Ποιος έδωσε την άδεια στην αυθεντία να βγάλει το ανήλικο κοριτσάκι στο μπουρδέλο του?

Πως αυτό το μικρό παιδί, ανήμπορο να αρνηθεί το παραμικρό -λόγο της ηλικίας του- θα προστατευθεί από τον κάθε άρρωστο μισάνθρωπο?


Φιλοσοφικό ερώτημα?

Δε νομίζω

Ακόμα συνειδητοποιώ πως η βία είναι κρυμμένη παντού
Σε κάθε χιλιοστό του πραγματικού και μη κόσμου
Καμουφλαρισμένη

Έχει τη μορφή κοινωνικής ευαισθησίας
Προσφοράς

Αγάπης

Και εγώ θέλω να πιστέψω πως κοιμάμαι και δεν με ξύπνησε ποτέ η βρομερή ανάσα του

Στο διάολο


6 σχόλια:

Papatragos είπε...

Άλλον νόμιζα πως εννοείς...δεν το ανοίγω πια το χαζοκούτι.

...πνίγω μία λίγο ειρωνική μου σκέψη (για κάποιους ίσως και κακεντρεχή- όχι προς εσένα φυσικά-)και σε καλησπερίζω.

:*

sure-realism είπε...

Ίσως να είναι μια από αυτές που με δυσκολία συγκρατήθηκα για να μη γράψω..

Πάντως δεν είναι καλό να καταπιέζουμε τισ σκέψεις μας..!

Αυτά μου λέει ο ψυχαναλυτής μου κάθε τρεις και λίγο που τη βγάζω στο ντιβάνι του.
Και τι ντιβάνι..
Γεμάτο φράγκα..
και μαλακίες φυσικά.

χα,χα..!

cu

Papatragos είπε...

Δίκιο έχεις, κακό πράγμα η καταπίεση!
.
..
...
Σκεφτόμουν, αν είχες να διαφημίσεις τον ελεύθερο κοινωνικό σου χώρο, αν θα ήσουν τόσο σκληρή κι απόλυτη μαζί του.

Πάντως το παιδακι παίζει και να το βρήκε στο χαμόγελο του παιδιού, είπαμε, τσάμπα διαφημίσεις, αλλά πόσο τσάμπα?

...καταλαβαίνουν κι από σουρεαλισμό οι ψυχαναλυτές?

sure-realism είπε...

Γιατί, γιατί το λες τώρα αυτό?

Μέσα θα τον έβαζα και θα τον κερνούσα και καμιά μπύρα, για να μη με κακοχαρακτηρίσει αυτός και τα αφεντικά του στο μεγάλο καζάνι.. μη με περάσουν και για κανέναν αλήτη από αυτούς που τριγυρνούν στα εξάρχεια.

Όπως επίσης θα έβαζα και χορηγούς στο β-φεστ το mad και την athens voice... για να μην το ξεχνούμε και αυτό...

Ιστορίες για αχρείους.

Μ...ε βέβαια..
Η Μαριάννα (βλέπε πλούσια μούμια 300 ετών) τους έχει όλους αυτούς από κοντά..
Αν δε διαφημίσουμε και την αφεντικίνα μας και το κοινωνικό καμουφλαζ της να πέσει φωτία να μας κάψει.

Papatragos είπε...

Σωστά ξηγιέσαι, άσε που άμα κεράσεις μπύρα μπορείς να κερδίσεις και χώρο για το αρθράκι σου στην εφημερίδα που δουλεύει ο δημοσιογράφος...

Mad+Athens Voice,ε?
Δεν το είχα πάρει χαμπάρι αυτό, τα καλύτερα χάνω!

Με μπότοξ και πλαστικές τις φτιάχνανε τις μούμιες?...
Κοινωνικό καμουφλάζ, υπονοείς κάτι?

Χμμμ, μάλλον ήρθε η ώρα να βάλω μέσα το φτυάρι...

Πάντως ναι, είσαι κι εσύ γεροπαράξενη και γκρινιάρα ;)

sure-realism είπε...

Κοινωνικό καμουφλάζ για τη Βαρδινογιάννη είναι το Χαμόγελο του Παιδιού. Για την ακρίβεια ένα από τα κοινωνικά της καμουφλάζ. Είναι και δραστήρια πανάθεμά την..

Είδες που σου τα'λεγα??
Φαντάσου σε μια 5ετία από τώρα πως θα'μαι!!!
Αν την έχω βγάλει καθαρή μέχρι τότε!